 |
| https://www.google.com |
Depresja może dotknąć każdego, bez względu
na wiek, płeć czy status materialny. Większość ludzi kojarzy ją ze smutkiem,
przygnębieniem, rozdrażnieniem, niepokojem, zmniejszeniem energii oraz utratą
zainteresowań. Gorszy nastrój zdarza się każdemu, jednak gdy utrzymuje się
dłużej niż dwa tygodnie i utrudnia codzienne funkcjonowanie, może świadczyć o
rozwijającej się poważnej chorobie – depresji. Przyczyny depresji u dzieci
W ostatnich
latach depresja coraz częściej dotyka dzieci i młodzież. Szacuje się, że cierpi
na nią około 2% dzieci oraz 20% nastolatków. Istnieje wiele teorii próbujących
wyjaśnić etiologię jej powstania, jednak do tej pory nie udało się wskazać
konkretnej przyczyny, która ją wywołuje.
W większości
przypadków depresja stanowi efekt współdziałania wielu różnych
czynników:
 |
| https://www.google.com |
- genetycznych (stwierdzono, że
depresja występuje częściej u dzieci, których krewni też na nią
chorowali);
- biologicznych (zaburzenia
hormonalne, nieprawidłowe działanie neuroprzekaźników w mózgu);
- psychologicznych (niska
samoocena, słabe umiejętności społeczne, brak odporności na stres);
- środowiskowych (konflikty w
rodzinie, rozwód rodziców, brak czasu dla dziecka, nadmierne oczekiwania
co do jego osiągnięć, stresujące wydarzenia w życiu, śmierć bliskiej
osoby, doświadczenie przemocy fizycznej, psychicznej lub seksualnej,
nadużywanie przez rodziców alkoholu lub substancji psychoaktywnych, trudna
sytuacja materialna, problemy w szkole).
Objawy
depresji u dzieci
Objawy
depresji u nastolatków i dzieci w większości przypadków zbliżone są do
symptomów obserwowanych u dorosłych (różnica polega na tym, że u młodych ludzi
dominuje drażliwość, rozdrażnienie i zachowania agresywne). Zatem jakie zmiany
w zachowaniu dziecka powinny zwrócić szczególną uwagę jego rodziców?
 |
| https://www.google.com |
- Trwale obniżony nastrój,
smutek, przygnębienie, apatia,
- brak energii,
- nadmierna i uporczywa
męczliwość,
- drażliwość, chwiejność
nastroju, impulsywność,
- uczucie niepokoju i
wewnętrznego napięcia,
- przekonanie o bezsensowności
życia,
- pesymistyczne spojrzenie na
przyszłość,
- zaniżona samoocena,
- nadmierne poczucie winy,
- krytycyzm wobec siebie lub
nadmierny perfekcjonizm,
- niechęć do wykonywania
codziennych obowiązków,
- rezygnacja z dotychczasowych
zainteresowań i pasji,
- brak dbałości o wygląd,
- izolacja od otoczenia,
wycofywanie się z kontaktów międzyludzkich,
- ucieczka w alternatywny świat
gier lub internetu,
 |
| https://www.google.com |
dolegliwości somatyczne (np.
bóle brzucha lub głowy), - osłabienie koncentracji uwagi,
pamięci i zdolności intelektualnych,
- częste nieobecności w szkole,
gorsze wyniki w nauce,
- zaburzenia snu (problemy z
zasypianiem lub nadmierna senność),
- zaburzenia łaknienia (nadmierne
objadanie się lub brak apetytu),
- zachowania autodestrukcyjne
(samookaleczanie, nadużywanie alkoholu lub substancji
psychoaktywnych),
- zainteresowanie tematyką
śmierci, myśli samobójcze.
Leczenie
depresji u nastolatków i dzieci
Rokowania w
przypadku depresji zależą od wielu czynników. Zdarza się, że choroba mająca
początek w dzieciństwie nawraca w okresie dorosłości. Terapia zaburzeń
depresyjnych u dzieci i młodzieży wymaga przede wszystkim zaangażowania ze
strony rodziców. Podstawową metodą leczenia jest połączenie psychoterapii
(indywidualnej, grupowej lub rodzinnej), farmakologii (najczęściej
stosuje się leki z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny) i psychoedukacji.
 |
| https://www.google.com |
Przeczytaj
więcej:
Depresja u dzieci i młodzieży – jak
ją leczyć?
Jak pomóc
dziecku z depresją?
Obecność i
zaangażowanie rodziców stanowi ważny czynnik terapeutyczny w procesie leczenia
depresji młodzieńczej i przyspiesza powrót dziecka do zdrowia. Co możesz
zrobić, aby pomóc swojemu dziecku, które choruje na depresję?
- Bądź obecny w życiu dziecka.
Zadbaj o pozytywne relacje między wami. Okaż troskę i uwagę.
- Wspieraj dziecko w trudnych
chwilach. Pokaż, że zawsze może na ciebie liczyć.
- Doceniaj i chwal dziecko. Ciesz
się z nim jego sukcesami.
- Nie lekceważ i nie umniejszaj
problemów dziecka. Nie neguj jego uczuć. Słuchaj uważnie. Powstrzymaj się
od oceniania, krytykowania, pouczania i dawania rad.
- Powiedz, że się martwisz.
Zapytaj, jak możesz pomóc. Zaoferuj swoje wsparcie, ale nie naciskaj. Bądź
wytrwały i empatyczny.
- Jeśli coś cię niepokoi –
działaj. Porozmawiaj z osobami, które dobrze znają twoje dziecko.
Skonsultuj się ze specjalistą.
- Nie obrażaj się na dziecko, gdy
pod wpływem emocji zrani cię lub obrazi. Dowiedz się, co naprawdę kryje
się za jego słowami.
- Okaż dziecku bezwarunkową
akceptację. Powiedz, że jest dla ciebie ważne i kochasz je takie, jakie
jest.
- Zadbaj o jego dietę i wzbogać
ją o produkty, które pozytywnie wpływają na nastrój (gorzka czekolada,
migdały, banany, awokado, jagody, jeżyny, wiśnie).
 |
| https://www.google.com |
 |
| https://www.google.com |
Depresja
jest poważną i przewlekłą chorobą, która zmienia życie całej rodziny. Nie
należy utożsamiać jej z chwilowym przygnębieniem i spadkiem nastroju. Pamiętaj
jednak, że jest chorobą uleczalną. Odpowiednie i systematyczne leczenie
prowadzi do ustąpienia objawów oraz umożliwia powrót do funkcjonowania w życiu
społecznym.
Źródło: https://www.aptekagemini.pl
